-
1 җәберен тидерү
-
2 җәберен тиерү
-
3 җәбер
сущ.1) сущ. гнёт, ра́бство, угнете́ние; наси́лие, притесне́ниетөрле үпкә һәм җәберләргә түзү — терпе́ть ра́зные притесне́ния и оби́ды
2) оби́даҗәбер күтәрү — сноси́ть оби́ды
җәбер күрсәтү — нанести́ оби́ду
•- җәбер кылу
- җәбер салу
- җәбер күрү
- җәберен тидерү
- җәберен тиерү